Sebelum nie tak pernah pon pegi umah anak-anak yatim... for da first time sebab kena ngajar, tu pon last minute decision, ak bersame ili dan budak3 len pegi umah anak-anak yatim barakah dekat seksyen 24, shah alam. Ingatkan jauh, tapi secoet jep pon seksyen 24 nie... kikiki.... tapi boleh sesat gak. sesat seketika jep la.... ak di arahkan mngajar matematik untuk budak sekolah rendah. seyesly tak prepare pape pon.
pegi ngan muker berlagak dan bajet pandai. Sampai-sampai kat saner terkedu tengok anak-anak yatim kat saner kecik-kecik lagi. Maser tue tiber-tiber raser sedih dan sayu tengok muker dorang. Tetiber teringat umi ngan walid kat kampung, macam maner kalo dorang nie adik-adik aku. Mampu ker dorang idop tanpa umi ngan walid?
Ya allah, tabahnyer dorang. Idop tanpa ibu bapa kandung. Memang maser tue ak da nak keluar air mata da tengok dorang. Tapi cover-cover, nanti terkejut lak budak-budak tue tengok cekgu tetiber nanges. Seyesly ak duduk situ asyik terfikir mane ibu bapa kandung dorang. Raser nak tanyer tapi tak boleh sebab tau-tau laa kan... Tak kan nak tanyer dorang direct kan... Tak pasal-pasal nanges budak tue....
Ak tak pernah raser idop sebagai yatim piatu. Ak tak tahu tabahkah ak kalo sekiranyer ak ditakdirkan menjadik yatim piatu. Ak bangga tengok dorang nie. Walaupon ak tak tahu hakikat sebenar ape yang dorang raser, tapi ak tetap bangga tengok dorang. Alhamdulillah ader gak orang yang sudi jager dorang, ader gak orang yang sudi jager makan minum dorang.
Berbalik sal ngajar. Ak ngajar jep aper yang terlintas di fikiran ak. Suh dorang buat latihan jep. Overall, ok laa. Ader gak pengalaman ak mngajar budak-budak. Dorang pon tak ramai sangat. Budak sekolah rendah dalam 14orang jep kot. Kebanyakan dorang cepat pick up aper yang ak ajar. okla tue.... enjoy da pics lak yer
comel-comel kan dorang nie. kecik-kecik lagi kalo budak pompuan. sayu jep ati tengok muker dorang... hope sangat dorang teros tabah...
No comments:
Post a Comment